Soms word je abrupt wakker uit een droom en slaan je hersens op hol om te checken of het werkelijkheid was of gewoon maar een droom.

Vanaf het moment dat we ter wereld komen, doen we wat er van ons wordt verwacht. Continue reageren we en handelen we zoals van ons wordt verwacht.

Op 12 juni 2019 schreef ik dit gedicht, op 20 juni is mijn moeder overleden en heb ik het voorgedragen tijdens de crematiebijeenkomst.

Op 18 maart 2019 vond er een vreselijk schietincident plaats in een tram in Utrecht. Die dag was ik aan het werk in het WKZ en vond onderstaande ontmoeting plaats.

Wat een typische titel. Knetteren? Geluk? Wat hebben die twee met elkaar te maken? Hoezo dan?